2020 YILI 1970 YILI MEZUNLARIMIZIN 50.YILLARI  -

30 MAYIS 2020

MERSİN İLKÖĞRETMEN OKULLULARIN 

HASRET BULUŞMASI

SAAT 10.30 Okul bahçesinde buluşuyoruz..!


 

MERSİN ÖĞRETMEN OKULU

Kimimiz üç,  Kimimiz beş yıl birlikteydik, O kolej benzeri harika okulda. Öğretmeniyle, öğrencisiyle, çalışanıyla, Birlikte güldük, birlikte eğlendik. Hiç ağlamadık, Hep mutluyduk. Maçlarda birlikte coştuk, Aynı davula ayak uydurduk merasimlerde, Tevfik Sırrıya çetin bir rakip olduk, Bileğimiz hiç bükülmedi... Hocalarımızla dalga geçtik, Hepsine ayrı ayrı lakap taktık. Önceleri rakip gördük, Birlikte cephe aldık, Tandıkça sevdik... Sağcı, solcu her yerde kavga ederken Biz devrimci dedik, Ülkücü dedik. Kıyamadık bir birimize. Kominist ya da faşist diyemedik, Dilimiz varmadı. Muzurluk yaptık her fırsatta, Ama sempatiyi elden bırakmadık. Kız arkadaşlarımızı korumaya aldık, Yaklaştırmadık kimseleri. Başka okulların kızlarına mektuplar yazdık. Portakal çaldık, yedik,  Hocaları kızdırmak için Kabuklarını yerlere attık. Başarısız arkadaşlarımızın yerine Sınava girdik, Sıfır almayı göze alıp  Kopya çektik, çektirdik, Etüdleri astık, Dersleri kırdık. Sorumsuzluğun tadını çıkardık. Ama hep başardık! Ressam olduk, Müzisyen olduk, Yazar, şair olduk, Daha önemlisi  Öğretmen olduk, öğretmennnn! İlim irfan meşalesini, Yurdun dört bir yanına taşıdık gururla. Atatürk sevgisiyle dolduk taştık, Sağcısıyla solcusuyla... Bazen kavga ettik! Düşmanlar gibi. Sonra anladık ki yanılmışız, Oyuna gelmişiz. Kucaklaştık, Sevgiyi egemen kıldık. Kırk yıl geçti aradan  Ama hala beraberiz. Sanal ortamda, Sosyal medyada beraberiz. Yetmez diyoruz, Buluşuyoruz her yıl, Kah Mersin'de, kah Hatay'da, kah Maraş'ta. Bazen de İstanbul, İzmir'de. Yüreğimizin götürdüğü her yerde. Son neferimizin nefes alışına kadar, Devam edeceğiz buluşmalara. Ne mutlu! Mersin Öğretmen Okulu mezunuyum diyebilene! Ne mutlu! Öğretmenine, Öğrencisine, Çalışanına, Ne mutlu bugün burada toplanan herkese! Ömer Adar-2017

Kurucu Müdürümüz, babamız; Osman Bektaşoğlu

İÇİNDEKİLER: Bir Eli Güldür Öğretmenin Bir Eli Lale / 9; Anılar Döşenir Güzergâhıma / 11; Adam Olmaya Geldik / 35; Her Nehir Ceyhan’dır / 55; Babamızın Adı / 59; Cırrık mı Dediler, Sığırcık mı / 63; Denizden Fantoma Çıkmaz mı / 66; D. Mehmet Dalkanat’a Tokat / 69; Mersinli Ahmet Kafamı Koltuğunda Unutmuştu / 73; Mersin’i Sel Aldı; 1968 / 79; Stadyumda Vurdular / 91; Kurtlu Çorba / 95; Az Kalsın Düşecektim Yav / 97; Okuldan Kaçıp Side’ye; Bayrak Diktik / 105; Bu İftira Ölümden Beter / 110; Ham Hum Şaralop / 121; Kız Tavlamak İçin Yazılan Tebrikler / 125; Boz Ayı Nurettin'i Boğacaktı / 131; Portrem Bakır Levhaya İşlendi / 135; Öldü; Tebessüm ile Sesi Kaldı / 139; Kuduran Arif ve Nadire Hanım / 143; Sanki Elalem Amcanın Elmaları / 145; ‘Ben Böyle Dolaşık Adamım’ / 148; Bekçinin Ölümü / 151; Bu Koku da Nereden Geliyor Lan / 157; Deli misiniz Siz Yaa? / 163; Morslusu da Vardı Kopyanın Tellisi de / 169; İçmeyin Şu B.ku / 173; Ödülümü Vermeden Aldılar / 180; Kocabaş, Mehmet Kül’ü Yakaladı / 185; Zebra Zebrayı Ödünç Kaşırmış / 189; Ulan Bu B.k Ne İtin Ne Kedinin / 194; Ne Yapıyorsun Lan, Niye Vurdun Kıza / 197; Çiftesiyle Otların Arasından Çıktı ve… / 201; Atla Lan, Atla da Kurtulalım / 204; Hoca’m Bu Ada Kimin / 209; Uçuşan Etekler ve Yemekhane / 213; 21. Asrın Adamını Görmek İsteyen / 217; Önüne Bak, Yoksa / 221; Sahnede Bir Toslaşma ki… / 225; Liston / İzzet Bey’in Tedavi Yöntemi / 227; Irzını …….min Adamları / 229; İyi Bir Öğretmen Olacak, Fakat / 233; Birden Çırılçıplak Kaldı / 238; Çelebili Köyünde Staj / 241; Kız Bu Hayta Seni Kaçırıyor mu Yoksa / 265; Âşıklar Vardı Kara Sevdalılar / 271; Akşam Bizde Kal Arif / 280; Borç, Bayram ve Likör / 285; 17 Yıl Sonra Karşılaştık, ama / 290; 35 Yıl Sonra Dünya Bağışladınız / 294; Helalleşmem Gerekenler Vardı / 303; 40 Yıl Sonra Kucaklaşmak / 306; FOTOĞRAF ALBÜMÜ (1964 - 1978) / 313 -366…

368 sayfa 15 liradır.

İSTEMEK İÇİN:

1) Halit KUTÇA: 0505 386 23 81

2) Ziya YENİCE: 0535 401 23 44

3) Arif BİLGİN: 0505 498 59 41

Öğretmen okulları

Birer fabrikaydı ama makinesiz ama çarksız
İnsan işlerdi insanlık için
Nakış- nakış yurt sevgisi yüklerdi yüreklere
Ama makinesiz ama çarksız
Yürekten yüreğe 
Gözden göze akardı sevgi

Yürekleri hamur gibi yoğururdu
Toprak katardı Edirne’den Van’dan
Yurdun her yanından
Bütün pınarlarından su alırdı yurdun
Yürekleri mayalardı
Yürekler dolar taşar kabarırdı

Öğretmen okulları birer fabrikaydı
Ama makinesiz ama çarksız
Çalışanları erbap tı ustalardı
Emeklerini dört bir yanına dağıtırlardı Anadolu’nun
Anadolu’da her mevsim bahar olurdu
Anadolu da bozkırlar çiçek açardı renk renk
Atatürk’ün gözlerinin ışığını taşırlardı
Köy- köy. Kasaba- kasaba. Sokak- sokak
Anadolu aydınlanırdı

MEHMET SOYSAL