yine daldım geçmişe
ceyhan kıyısına oturdum
çocuk oldum düş kurdum
bir film gibi geçti yıllar önümden
gezindim durdum

ayağımızda uzun don
kıyısında tozlara belendiğimiz ceyhan
çimlerinde güreş tuttuğumuz
yendiğimiz yenildiğimiz
diz boyu derinliklerde
tozundan arındığımız ceyhan
bakakaldım aradım
izimiz var mı

şardağına tırmandım
koyaklarında kuzu kulağı
ekşi tadı dilimde
baharda leylek pilavı pişirdiğimiz
kapış kapış yediğimiz
tuzlu tuzsuz
bazan yarı pişmiş
mutluluktan farketmediğimiz
ateş yaktığımız bir kayanın başında
bakakaldım aradım
közümüz var mı

ahada obam mahallem
şardağına yaslanmış
koştuğumuz düştüğümüz sokaklar
kerpiç evlerimizin bulgur kokulu damları
ölümlerde ağıtlar
düğünlerde davul sesleri kulağımda
o dost canlısı komşularımız
acımızı tatlımızı paylaştıklarımız
bağırdığımız çağırdığımız inlettiğimiz sokaklar
bakakaldım aradım
bir köşesinde sesimiz var mı.

MEHMET SOYSAL(15.03.2016)

''tanrı gökten yere inse öğretmen olurdu'' demiş eflatun
''öğretmenler yeni nesil sizin eseriniz olacaktır'' dedi büyük atatürk
eserde bir taş ta benim olsun istedim

COŞTUM

''anadolu sizi bekliyor'' dedi öğretmenlerimiz
bir ateş düştü yüreğime yerimde duramaz oldum

KOŞTUM

büyüdüm yüceldim başım göklere değdi kalıbıma sığmadım
koştum yolsuz okulsuz köylerime
açtım kollarımı öğrencilerime
kanatlandım

UÇTUM

taş üstüne taşlar koydum
fidanlar suladım boy boy

yırtık atletler üstünden kolalı gömlekler giydim
bilmedi kimse
ayakkabım boyalı çorabım delikti görmedi kimse
ne zorluklar yaşadım yaşadım da

AŞTIM

''pazarda ıspanak satsan daha çok kazanırsın
''bir yıllık maaşın bir dönüm pancar'' dedi halkım

DÜŞTÜM

taban döşediğim köy yollarına
oy verdiğim insanlara
gelmişe geçmişe yaşananlara
şöyle bir baktım

KÜSTÜM

Mehmet SOYSAL